Vengeance – การล้างแค้น

“Vengeance” ฟังดูเหมือนชื่อหนังแอ็คชั่นระทึกขวัญ เคยมีภาพยนตร์ชื่อนั้นมาก่อน แต่ถึงแม้ว่าจะมีการพูดถึงการแก้แค้นใน “Vengeance” ซึ่งเป็นคุณลักษณะแรกจากนักเขียน/ผู้กำกับ/ดารา บี.เจ. วัค นักแสดงร่วมและผู้เขียนร่วมของ “The Office” เวอร์ชันอเมริกา แต่ก็ยังมีอะไรอีกมากมายอยู่ในใจ มากเกินไปอาจจะ

เรื่องราวเริ่มต้นอย่างจริงจังเมื่อเบน มานาโลวิตซ์ (โนวัก) นักเขียนชาวนิวยอร์กและนักปราชญ์สาธารณะผู้ใฝ่ฝันได้รับโทรศัพท์ที่อพาร์ตเมนต์ในแมนฮัตตันในคืนหนึ่งจากไท ชอว์ (บอยด์ ฮอลบรูค) ซึ่งอาศัยอยู่ในพื้นที่ราบลุ่มแห่งหนึ่งในเวสต์เท็กซัส เมืองใช้เวลาขับรถห้าชั่วโมงจากอาบีลีน ซึ่งอยู่ห่างจากดัลลัสสองชั่วโมงสี่สิบนาที ไทโทรมาบอกเบ็นว่าน้องสาวของเขา แฟนสาวของเบ็น ซึ่งชื่ออาบีลีนเรียกสั้นๆ ว่าแอ๊บบี้ เสียชีวิตแล้ว

เบ็นไม่มีแฟนชื่อแอ๊บบี้ เขาเป็นผู้เล่นที่คบผู้หญิงหลายคน แต่การตรวจสอบโทรศัพท์ของเขาอย่างรวดเร็วเป็นการยืนยันว่าเขามีเพศสัมพันธ์กับนักร้องสาวชื่อแอ๊บบี้ (ลิโอ ทิปตัน) สองสามครั้งแล้วจึงลืมเธอไป อย่างไรก็ตาม เขายอมปล่อยให้ตัวเองถูกพูดคุยถึงการเดินทางไปยังบ้านเกิดของ Abby เข้าร่วมงานศพของเธอ และแสดงความเสียใจกับครอบครัวที่โศกเศร้าของเธอ

ซึ่งรวมถึงน้องสาวของเธอ Paris (Isabella Amara) และ Kansas City (Dove Cameron) น้องชายของเธอ El Stupido ( Elli Abrams Beckel) และแม่ของเธอ Sharon (J. Smith-Cameron) จากนั้นไทก็บอกเบ็นว่าแอ๊บบี้ถูกฆาตกรรม อาจเป็นเพราะพ่อค้ายาชาวเม็กซิกันชื่อซานโชโล (แซค วิลลา) และถามว่าเขาจะช่วยครอบครัวตามหาหรือไม่

เบ็นเป็นคนหลงตัวเองที่ดูเหมือนจะมองทุกความสัมพันธ์และประสบการณ์เป็นช่องทางในการยกระดับสถานะของเขาในฐานะนักเขียนและกึ่งคนดัง ดังนั้นในตอนแรกจึงแทบไม่น่าเชื่อว่าเขาจะเดินทางไปเท็กซัสเพื่อเข้าร่วมงานศพของผู้หญิงที่เขาไม่ได้ทำ’ ไม่รู้จริงๆ

แต่แนวคิดนี้เริ่มดูน่าเชื่อถือมากขึ้นเมื่อเขาเริ่มพูดคุยกับครอบครัวและใส่พวกเขาลงในแนวความคิดที่ซับซ้อนของสื่ออุตสาหกรรมและสื่อสำเร็จรูปของชายฝั่งตะวันออกของผู้คน “รัฐแดง” และ “รัฐสีน้ำเงิน” และปั่นทฤษฎีของเขาเกี่ยวกับความคลาดเคลื่อนชั่วคราว เขากล่าวว่าเทคโนโลยีสมัยใหม่ช่วยให้ทุกคนมีอยู่ในทุกช่วงเวลายกเว้นปัจจุบันหากพวกเขาเลือก เราบอกว่าความปรารถนาที่จะแก้แค้นนั้นเป็นแรงกระตุ้นที่มองย้อนกลับไปเท่านั้น

รู้สึกทึ่งกับความเป็นไปได้ในการเขียนนวนิยายอเมริกันที่ยิ่งใหญ่ในรูปแบบของพอดคาสต์ (เขายังตรวจสอบชื่อ In Cold Blood ของ Truman Capote) เบ็นตัดสินใจที่จะรวบรวมเนื้อหาสำหรับซีรีย์เสียงซึ่งจะถูกสร้างขึ้นภายใต้ การกำกับดูแลของ Eloise เพื่อนของเขาซึ่งเป็นบรรณาธิการพอดคาสต์ในนิวยอร์กสำหรับองค์กรที่คล้ายกับวิทยุสาธารณะแห่งชาติ (ในฐานะ Eloise Issa Rae ทำงานมหัศจรรย์ด้วยบทบาทที่เขียนมาบางๆ)

หากวิสัยทัศน์ที่สร้างสรรค์ของเบ็นฟังดูเหมือนพูดจาโผงผางที่คุณเคยได้ยินในพอดคาสต์อาชญากรรมที่แท้จริงซึ่งการฆาตกรรมของบุคคลจริงกลายเป็นกระดานกระโดดน้ำสำหรับการครุ่นคิดเรื่องกฎหมายและความจริงและธรรมชาติของ yadda yadda

โดยกลุ่ม Ivy ผู้สำเร็จการศึกษาระดับวิทยาลัยจากลีกในบรู๊คลิน เบ็นรู้ดีว่าเขากำลังมุ่งไปสู่ความคิดที่คิดโบราณ และเช่นเดียวกับ Eloise ที่เล่นมุกตลกตั้งแต่เนิ่นๆ ว่าเบ็นเป็นคนผิวขาวเพียงคนเดียวในอเมริกาที่ไม่มีพอดแคสต์ และตามรูปแบบสื่อจริง พวกเขายอมรับเทมเพลต tropes และความคิดโบราณ

น่าเสียดายที่หนังเรื่องนี้ก็เช่นกัน

เช่นเดียวกับ “The Daily Show” และผู้ลอกเลียนแบบมากมาย—และเช่นเดียวกับภาพยนตร์เรื่องล่าสุดของจอน สจ๊วตเรื่อง “Irresistible” นี่คือภาพยนตร์ที่ตำหนิตัวเอกและคนที่ “รัฐแดง” ที่เขาร่วมงานด้วยเพราะมองข้ามความคิดโบราณที่พวกเขาได้รับ

ด้วยสื่อที่ล้อมรอบตัวเองในขณะเดียวกันก็รับประทานอาหารนอกบ้าน อีกด้านหนึ่งของความแตกแยกครั้งใหญ่คือประเทศของ “ชนชั้นสูงริมชายฝั่ง” (ขับเคลื่อนโดยชาวยิวที่ได้รับการศึกษาจากฮาร์วาร์ดอย่างเบน) ซึ่งบอกชื่อเกร็ดเล็กเกร็ดน้อยทางวัฒนธรรมที่พวกเขาเรียนรู้ในวิทยาลัยและไม่เคยกลับมาอีกเลย

เยาะเย้ยคู่สมรสคนเดียวและคิดว่าทุกอย่างระหว่างชายฝั่งที่ไม่ใช่เมืองท็อปเท็นเป็นดินแดนรกร้างป่าเถื่อน ชาวพื้นที่รกร้างดังกล่าวคือคนที่มีร้านอาหารโปรดคือ Whataburger และมีปืนหลายกระบอกในบ้านสำหรับทุกคน (รวมถึงเด็ก ๆ ) และใช้ปืนเหล่านี้เพื่อชำระความแตกต่างแทนที่จะโทรหา 911

แม้ว่า “Vengeance” จะทำเครื่องหมายในช่องบนแผนภูมิ op-ed ของ American shorthand ก็ตาม ก็ยังนำเสนอตัวละครจำนวนหนึ่งที่มีความแปลกประหลาดและเลเยอร์ที่เราไม่เคยเห็นในภาพยนตร์มาก่อน ตัวเบ็นเองก็เป็นงานชิ้นหนึ่ง และเพื่อให้เครดิตของโนวัคในที่สุดเราก็ขุดคำศัพท์คำศัพท์ของเบ็นและเสียงที่พร้อมใช้ NPR และเห็นความเกลียดชังในตัวเองของตัวละคร (และดูเหมือนว่าผู้สร้างภาพยนตร์)

โดยตระหนักว่าเขาเป็นนักโทษของ ความคิดที่จำกัดแบบเดียวกับที่เขาประณาม (เบ็นมักจะเล่นเป็นตัวเอกของหนังตลกฝรั่งเศสมากกว่าอเมริกัน—หรือเหมือนตัวละครที่เล่นโดยนักเสียดสีชาวแคนาดา เคน ฟิงเคิลแมนใน “The Newsroom” และ “More Tears”)

มีการพูดคุยกันเล็กน้อยเกี่ยวกับความคับข้องใจทางเชื้อชาติที่เป็นแรงจูงใจในการเมือง ในภาพยนตร์เรื่องนี้ และไม่มีใครพูดถึงทรัมป์, เกร็ก แอ๊บบอตต์ หรือการเปลี่ยนแปลงของเท็กซัสให้เป็นรัฐชาติเผด็จการ ภาพยนตร์เรื่องนี้นำผู้ชมไปสู่เขตที่วางทุ่นระเบิด แต่ปฏิเสธที่จะชี้ให้เห็นถึงเหมืองส่วนใหญ่อย่างแนบเนียน แต่ภัยคุกคามเหล่านี้แฝงตัวอยู่ใต้ผิวน้ำ และบางครั้งก็ระเบิดได้ โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อการระบาดของยาเสพติดที่ทำลายล้างอเมริกากลางผิวขาวมาถึงแถวหน้าของเรื่อง

นักแสดงสมทบมีตัวละครหลายตัวที่ดูเหมือนตัวคนเดียวในระหว่างการแนะนำตัว แต่ยืนยันความเป็นปัจเจกที่แหลมคมอย่างรวดเร็ว ดูเหมือนว่า Smith-Cameron จะใช้ไม่ได้ผลในตอนแรก แต่กลายเป็นจุดยึดทางอารมณ์ของเรื่องราวของ Ben และฉากสุดท้ายของเธอก็ทรงพลัง มีฉากที่ยอดเยี่ยมหลายฉากที่เกี่ยวข้องกับ Quinten Sellers โปรดิวเซอร์แผ่นเสียงที่เคยผลิตของ Abby

ซึ่งเป็น Phil Spector แห่ง West Texas ที่อาศัยและทำงานในบ้าน สตูดิโอ และแหล่งรวมลัทธิ และรวบรวมความสามารถและเรื่องราวของเขาด้วยบทพูดคนเดียวเกี่ยวกับเวลา พื้นที่ ความเป็นปัจเจก ศิลปะ ยาเสพติด และความคลั่งไคล้ที่ Marlon Brando หรือ Dennis Hopper อาจนำเสนอในภาพยนตร์ศิลปะอเมริกันปี 1970 ผู้ขายเล่นโดย Ashton Kutcher ในสิ่งที่อาจเป็นผลงานที่ดีที่สุดในอาชีพ ด้วยความรุนแรงที่สุภาพแต่น่าขนลุก หมวกคาวบอยสีขาวขนาด 10 แกลลอน และโครงที่ผอมบาง ราวกับว่าแซม เชพเพิร์ดกลับมารับบทพ.อ.วอลเตอร์ เคิร์ตซ์

โนวัคเป็นนักเขียนที่รอบคอบและมีหลายสิ่งหลายอย่างที่จะพูดเกี่ยวกับสหรัฐอเมริกาในปี พ.ศ. 2565 ปัญหาคือดูเหมือนว่าเขาจะตั้งใจจะพูดถึงเรื่องทั้งหมดในภาพยนตร์เรื่องเดียว ผลที่ได้คือความพยายามที่สับสน น่าขบขัน น่าขบขันเป็นบางครั้ง แต่เป็นสิ่งที่แสดงให้เห็นถึงคำมั่นสัญญาแม้ว่าจะสะดุดกับความทะเยอทะยานและตกเป็นเหยื่อของทัศนคติแบบแผนเดียวกันเกี่ยวกับ “สีแดง” และ “สีน้ำเงิน” (หรือปฏิกิริยาและความก้าวหน้า) ของอเมริกาที่

มันทำให้คนอเมริกันต้องก้าวไปไกลกว่านั้น 15 นาทีแรกนั้นแย่มาก แต่หนังก็ดีขึ้นและน่าประหลาดใจมากขึ้นเรื่อยๆ และฉากสุดท้ายก็น่าประทับใจในความมุ่งมั่นที่จะไม่ให้สิ่งที่ผู้ชมต้องการแก่ผู้ชม โนวัคมีชื่อเสียงมากพอที่เขาสามารถผสมผสานความคิดแบบอนาธิปไตยเป็นเวลาสองชั่วโมงและยังคงเข้าสู่ภาคใต้ทางตะวันตกเฉียงใต้ด้วย แต่เขาตัดสินใจที่จะพยายามสร้างภาพยนตร์จริง

 

ติดตามบทความ / ข่าวสารเพิ่มเติม ได้ที่ : bm-pilates.com